გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა,გარეთ ისევ წვიმს და სულ იწვიმებს,მე ვგრძნობ რომ მცივა და მენატრებიმაგრამ ვარ გხედავ,როგორც სიცივეს!გარეთ კი წვიმითსველი აბრებიაშიშინებენ შერჩენილ სიცხეს,მე აღარ მინდა,რომ სხვებს დაბრალდეს ჩემი სიჩუმედა ხმაურს ვიწყებ....გათავდა..აღარ ჩამოგეხსნები,არ მახსოვს ვის რა ვუთხარი გუშინდა ვაფათურებ სიცხიან ლექსებსშენს თმებზე,მხრებზე,მუხლებზე...სულშ

ი...ნარბენი კაცის გულივით ფეთქავსსაათიც,ქუჩაც,ფოთოლიც,წვ­ეთიც...შენ ხარ-აქამდე რაც უნდა მეთქვა,შენ ხარ ოთახში ჰაერზე მეტი!..