- MəN "O"Na ; 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 8...0, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96,…
http://haber.stargazete.com/dunya/bakici-dehseti-boyle-goruntulendi/haber-970275?fb_action_ids=1503187203297647&fb_action_types=og.comments xais edirem baxin buna heyvanlagin derecesi
CANIM MENIMMMM Gülmek gülenin,yildizlar gecelerin,amma mutluluqlar sadece senin olsun,o
kadar mutlu ol ki, gözünden axan yaş deyerini bilmeyenlere sadaka olsun
Arzu edirem ki, yeni yaşinda xoşbextliyin en gozel zirvesine çatib,ugur
nerdivanlarini asanliqla addimlayasan.Her zaman üzün gülsün,En esası da ildırım kimi ses salacaq duman qeder başını bürüyecek göyden
yağan qar kimi heyatını yenileyecek bir sevgi arzulayıram.Nil hec vaxt qurumur,qelbin Nil kimi hemişe axar olsun.
Ulduzların sayı yoxdur,hörmetin ulduzlar qeder olsun.
Ay yerden ayrılmadığı kimi sen de hemişe qoşa ol.
Güneş tekdir, ona benzeme.
Mehebbetin torpaq qeder davamlı olsun.
Qem eyir,sevinc ucaldır insanı.Qem görme,hemişe sevinc,seadet icinde ol.
En esasıda can sağlığıdır. 100…
Bir gün Albert adinda bir oğlan Lili
adinda bir qizi sevir. Uzun müddət keçir. Bir gün oğlan fikirləşir ki,
Görəsən, Lili məni mənim onu sevdiyim qədər sevir? Çox düşünür. Gün
gəlir, qizin ad günü oğlan Lilinin ən çox sevdiyi gülü ona alir.
Sabahisi oğlan qizin yaşadiği məhləyə gəlir, onu gözləyir. Bu zaman qoca
bir kişi Albertə yaxinlaşir. Salamlaşirlar.
Qoca deyir: -Lilini çox sevirsən?
Oğlan deyir: -Hə.
Qoca: -Bəs aldiğin gül onun xoşuna gəldi?
Oğlan: -Hə.
Qoca deyir: -Çox uzatmayacam.B u gün 5-ci gündür, 1-ci gün 17:30-da Lili öləcək. Alberti əvvəl gülmək tutur.
Sonra
fikirləşir: O qizin adini da bilirdi, hansi gül aldiğimi…
Bakı dövlət universtitetinin 2-ci kursunda oxuyurdum..Hər gün səhər Elmlər Akademiyası metrosundan çıxıb dərsə gedirdim..və hər gün yolun solundakı gül mağazasını bir oğlan açırdı..Çox yaraşıqlı,hündürboy bir oğlan idi..Artıq onu görməyi adət etmişdim..Arada dərsə gecikəndə onun mağazasının qarşısında keçəndə qapının ağzında durub mənim keçməyimi gözlədiyini görürdüm..Çox vaxt məni görüb gülümsəyirdi,mən isə utanıb başımı aşağı salıb keçirdim..Nə deyim çox xoşuma gəlirdi həmin oğlan..Yəqinki onunda mənnən xoşu gəlirdi..Hər dəfə dərsdən qayıdanda özüm qəsdən həmin yerdən yavaş-yavaş keçirdimki bəlkə oğlan mənə yaxınlaşıb nəsə dedi,amma həmişədə mənə gözlərin zilləyib susurdu..Məndə ürəyimdə ‘aydaa bu dəli niyə mənə yaxınlaşmır axı ’ deyib pis olurdum.. Bir gün anamın ad…