Blog

Biz xoşbəxt olmadıq sevənlər kimi,İndi son bahartək sızlar qəlbimiz.Bəlkə bu dünyaya gəlmişik, gülüm,Artıraq dünyaya həsrətini biz.Tənə də, giley də daha əbəsdir,Bu sirli royadan ayılaq gərək.Ya sən gecikmisən, ya mən tələsdim,İndi sevə-sevə ayrılaq gərək.Könül gizli-gizli yanacaq indi,Bir damla göz yaşın dənizdi mənə.Bizə xatirələr qalacaq indi,Sənin xatirən də əzizdir mənə…Bilirəm, bu həsrət üzəcək səni,Çalış, kölgə kimi sürünməyəsən.Gözlərim hər zaman gəzəcək səni, Çalış,Gözlərimə görünməyəsən!…Müəllif-Nüsrət Kəsəmənli

Bu gecə yenə səni düşündüm Başıma yastığa qoymuşam tənha Gözyaşlarım ovucumun içinə dolub Ürəyim razı olmaz sənsiz qalmağa Taleh səni yenə mənsizmi qoyub Düşüncələrim sənli xəyallarım sənli Bir bilsən üzünə necə həsrətəm Oturub boş nöqtəyə baxıram qəmli Darıxdım sözünə nece həsrətəm Baldan şirin olan sözlərin Saçlarıma sığal çəkər o əllərin İndi ayrı yerdə ayrı otaqda Yadıma düşür sənli görüşlər

Ömür yolu olur qısa,
alışırıq yana-yana...
Həyat yalnız bircə dəfə,
bəxş olunub hər insana...

Doğru yolu gedə bilək,
yaxşılığı edə bilək...
Ömür elə düz ola ki,
buna görə deyib-gülək!...


Üzü bərkmiş bu dünyanın,
istəsək də onu yenə...
Bax beləcə bu həyatda,
yaşayırıq,ay Pərvanə!....

Həyatına naxış olan,
tələbəlik illəridi...
Bu bacılar,bu qardaş da,
ömrün təzə gülləridi!...


Arzuların açsın çiçək,
sən toxunma heç vaxt daşa!...
Bu dünyada,ay Pərvanə,
sən həmişə xoşbəxt yaşa!...

Eşitdim, dostlardan məni sormusan,
Bir mesaj yazmağa üzün gəlməyib.
Özgə birisilə ailə qurmusan,
Bir dəfə olsa da üzün gülməyib.

Eşitdim, yamanca peşman olmusan,
Məni terk etdiyin o gündən bəri.
Özgə qollarında tənha qalmısan,
Unuda bilmirsən mənli günləri...

Eşitdim, arada gözlərin dolur,
Mənli xatirələr düşür yadina.
Ürək də, beyin də yadina salır,
Ölməz xatirələr çatır dadına...

Eşitdim, hər sabah məyus olmusan,
Gecələr gündüzdən qoparır səni.
Bu cavan yaşında yaşa dolmusan,
Yuxular uzağa aparır səni...

Eşitdim, üzünü qırışlar basıb,
O mənə etdiyin günahlarındı.
Eşitdim, deyəsən lap ağlın çaşıb,
Hər günah basqa bir sabahlarındı.

Eşitdim, şeirimi oxuyanda da,
O qara gözlərin dolub nədənsə.
Göz yaşın qarışıb qara telinə,
Üzündə güllərin solub nədənsə...

Bilirəm, oxuyub hey ağlayırsan,
Daha istəmirəm ağladım səni.
Bilirəm, rəsmimi qucaqlayırsan,
Rəsmim tək qoruya bilmədin məni!

nə üzünü görmək istəyərəm nə də salam ver mənə xatirələrim də artıq yer yox sənə hüzn qatarında yer ayırtdım yolçu faktoru istəmərem gəlmə stansiyaya geridə qalan xatirələrlə qal baş-başa gündəliyində izah edərsən yaşananları tozlu səhifələr arasında dilə gəlir sözlər oxucusan gözyaşlarınla bir gün izah edərsən eşq nağılını uzun qış gecələrində yoldaş olar sənə hər nağılın sonu gözəl bitməz göydən üç alma düşməz deyə bilməzsən biri mənə təxirə salınar her sey qalar başqa bahara küsərsən talehə qəhr edərsən yaşananlara tək təsəllin olar içdiyin hər bir qədəh dinlədiyin mahnılarda dərman olmaz dərdinə bax o zaman üsyan edər vurarsan şüşənin dibinə gözlərindən axan…

Xoşbəxtlik mənimdə qapıma gəldi,
Səni tanıdığım günə Şükürlər olsun…
Hər gün Allaha açdım əlimi,
Səni tanıdığım günə Şükürlər olsun…

Kədərlikən gülməyi səndən öyrəndim,
Göz yaşımız belə, sevincdən olsun…
İndi qulağına bir söz deyərdim:
-Səni tanıdığım günə şükürlər olsun

Həyatda ən böyük hədiyyəmsən sən,
Yaxşı və pis gündə yanımda oldun,
Hər gecə dediyim söz nədir bilirsən?
“Onu tanıdığım günə Şükürlər olsun”

O verilmiş sözlərimizə Sadiq qala bilmədik
Gərçəyi deyildə
Yalanı kovalayanmışız
Biz ürəkli ola bilmədik bu sevdada
Ürəkli ola bilmədik