Blog

Dəli bir şimşək ol, gözlərimdə çax,
Qəmimdən boşalıb, sevincimdən ax.
Məndən istədiyin diləyə bir bax,
Mən sənə sevməyi necə öyrədim?

Könlümü üşüdən sazaq deyilsən,
Mənə mənim qədər uzaq deyilsən.
Sən körpə deyilsən, uşaq deyilsən,
Mən sənə sevməyi necə öyrədim.

Sınıq təbəssümün gülüş deyil ki,
Hər görüş mən görən görüş deyil ki.
Məhəbbət bir sığal, öpüş deyil ki,
Mən sənə sevməyi necə öyrədim?

Dinmirsən, sevgini dilindən tutum,
Saçını oxşayım, belindən tutum.
Yazı yazmırsan ki, əlindən tutum,
Mən sənə sevməyi necə öyrədim?

Baxışlar sevinib, göz gülməyibsə,
Ürəyin bir hicran, qəm bilməyibsə,
Dünyaya səninlə bir gəlməyibsə,
Mən sənə sevməyi necə öyrədim?

Bu gizli sevgidə hekayət nədir?
Kədərə bükülü səadət nədir?
Heç özüm bilmirəm məhəbbət nədir,
Mən sənə sevməyi necə öyrədim?!

Bir padşah varmış. Özü də çox duyğulu, tez dolub-boşalan adam imiş.

Sevinəndə dəli kimi sevinər, üzüləndə də ölürmüş kimi dərdə-qəmə batarmış. Bu padşah bir gün məmləkətə car çəkir ki, onu bu zəifliyindən hansı loğman, hansı təbib qurtara bilsə, həmin adamı dünya malından qane edəcək, amma qurtara bilməyənin də boynunu vurduracaq.

Kim bu işə girişər? Təbib-loğman canından bezməyib ki? Nəhayət, dünyagörmüş, saçı-saqqalı dümağ bir dədə gəlir padşahın yanına və deyir:

— Ay oğul, dərddən qurtarmağın birinci işi onu olduğu kimi qəbul eləməkdir. Sənin məsələn elədir ki, bunu nə dava-dərmanla, nə də türkəçara ilə düzəltmək mümkündür. Amma sənə bir tövsiyəm var. Bir üzük düzəltdir. Qaşına…

Dörd şey gözəldir, lakin dörd şey ondan daha gözəldir:
1. Kişilərin utanması gözəldir. Lakin qadınların utanması ondan daha gözəldir.
2. Hər kəsin ədalətli olması gözəldir. Lakin əmr sahiblərinin ədalətli olması daha gözəldir.
3. Qocanın tövbəsi gözəldir. Lakin gəncin tövbəsi daha gözəldir.
4. Zənginin comərdliyi gözəldir. Lakin kasıbın comərdliyi daha gözəldir.

Zaman - vaxtin axini,
Uzaq etme yaxini,
Gormediyi yuxunu
O qeder yozan var ki.

Qoc bilib quzusunu,
Gizledib ruzusunu.
Ozgenin yazisini
O qeder pozan var ki.

Umid - uzaq bir ciraq,
omur yazin bir varaq.
Ayagin altina bax,
O qeder qazan var ki.

Kaman saxlamir oxu,
Cicek gozunde qorxu,
Guller neylesin, axi ?!
O qeder uzen var ki.

Sen saxla gozunu tox,
Sindirma ozunu cox.
Acliga dozumun yox,
O qeder dozen var ki.

Seytan bicliyi pulda,
Dovsan qorxusu kolda,
Ezber bildiyi yolda
O qeder azan var ki.

Aglama icin-icin,
Ayril icinden kocun.
Heqiqeten gezen ucun
O qeder duzen var ki.

Insan yaranmayib umid qirmaga,
Omurluk qelbimde qalmaga calis.
Nahaq can atirsan qisqandirmaga,
Konlumu ovcuna almaga calis..

Vallah, gec olacaq vaxtin kecende,
Esqin serbetini derdden icende,
Hesaba gelmeyen guller icinde
Yegane ciceyim olmaga calis..

Yaninda olaram her bir vedende,
Butun anlarinda, fesillerinde.
Sevgine ureyim darliq edende
Cosub gozlerime dolmaga calis..

Olsun ki, derdinden coxu olecek,
Saclar agardacaq, yaslar silecek.
Ozgeler adice xezel bilecek,
Payizda menimle solmaga calis..

Hesret urek etmir qapini doye,
"Can"deyen olubmu yada, ogeye?
Seni mensizliyin qirmasin deye,
Yadina gileyle salmaga calis...

Qadını dirçəldən , onu uçurumun dibinə qədər düşməkdən qoruyaraq həyata yenidən bağlanmasını təmin edən yeganə qüvvə eşqdir.

- Fyodor Dostoyevski

Sevgidir yaşamagçın insana can veren de,
Sevgidir mene ancag heyatı sevdiren de
Işığı da sevirem, kölgeni de sevirem,
Ey ayağımdan çeken, men seni de sevirem
Senin varlığın mene heyat dersi öyreder.

Məndən ayrılanda qəmli söz demə
Bil ki, qazanmadıq sevgini asan
Məndən ayrılanda xüdahafiz demə
Qorxuram gedəsən qayıtmayasan