მე როცა ვიგრძნობ, რომ შენ გჭირდები

და გინდა ჩემთან უბრალოდ ყოფნა,

მე მაშინ მოვალ ჩუმი ფიქრებით

და შენს სამყაროს ფერებით მოვრთავ.

მე როცა ვიგრძნობ, რომ შენ გაკლდები,

როცა არა ვარ, ვერ ძლებ უჩემოდ,

მე ამ ფიქრებით კვლავ განვახლდები,

ღიმილს მოგიტან, თვალებს უცრემლოს.

მე როცა ვიგრძნობ, რომ გენატრები,

რომ შენი სული მიხმობს თავისთან,

დავტოვებ ყოველს და გეახლები,

და შენს ცხოვრებას მზეზე გავიტან.

მე როცა ვიგრძნობ... მე მოვალ შენთან,

სულს მოგიშორებ ნაცრისფერ ფერებს,

და შენს ოცნებებს მივიტან ღმერთთან,

უსაზღვრო გრძნობით აგავსებ ჩემებრ    

Pëlqen! 1