ღია ფანჯრებიდან, ვხედავ გაზაფხული...

ისევ მელოდება,

მარტი კაპრიზებით....

ახლა ფიქრებში ვარ, ისე ჩახლართული...

თითქოს,

შენ სიყვარულს, სულ არ ვაპირებდე...

ისე ჩაიხუთა ირგვლივ, ყველაფერი...

ვდარდობ,

მერამდენე წელი გაილია...

მე მარტს ვერ გავუგე, მაინც ვერაფერი...

ეს თვეც,

უშენობით, უხმოდ დაილია...

მესმის წვიმაა და დღეა მგლოვიარე...

მე სხვა,არ მაწუხებს,

მაინც არაფერი...

თურმე, მერამდენე მარტი მოვიარე...

წლებს კი,

ვერაფერი, ვეღარ დავაკელი...

წვიმა მეფერება, მარტის გაგიჟებით...

დილას ჩაეძინა,

მე რომ ვაღვიძებდი...

ახლა მოხვიდოდე, სადღა გაგიშვებდი...

მარტს და გაზაფხულსაც ერთად გაგიძლებდით...

ფიქრებს შევატოვე ცა და დედამიწა...

გულს კი,

შენს დაკარგვას, დღემდე ვერ ვპატიობ...

ვიცი,

მერამდენე მარტი გადამიცდა....

Patīk 2