ედემის ბაღში დევნილი
გველის თვალებით შცდენილი,
კაცის ნეკნისგან შექმნილი,
ღმერთისგან ძლიერ დაწყევლილი.
ამ სამყაროში ერთ-ერთი ძარღვია,
კაცობრიობის მთავარი კვანძია,
ბუმბულისავით სუსტი და ნაზია,
ჭრილობების მარჩენალი მაზია.
ზოგჯერ მხურვალე ცხარე ალია,
კაცის გრძნობები ბოლომდე დალია,
მას გავუფრთხილდეთ ეს ყველას ვალია,
ის ხომ ლამაზი სათუთი ქალია.
Pašlaik nav neviena komentāra
Atstāj komentāru, un uzsāc diskusiju!