რა უსაშველო მწუხრი და ფიქრია, შენი სიშორე,
ვერა,ვერ შეგხვდი,ვერ ვპოვე მე,შენში სავანე,
მაგრამ იცოდე შენს სახეს, შენ სინაზეს ვერ მოვიშორებ,
რადგან ხარ შენ სიყვარულის წმინდა სათავე.
მოდი და ნისლები გამიფანტე,
მოდი და ოცნება ამისრულე,
სიავეს ამარიდე,
ღიმილი დამიბრუნე.
მიმღერე მე, რომ ხალისობდეს დღე,
შენს იისფერ თვალებს მე კვლავ შევხვდები მე,
ათასი წლის მერე...
სხვებთან ვხალისობ მარტო სულ მარტო, სად არ ვედები,
შენი ტრფიალი სულ სხვა გზით, სულ სხვა მხრით მივექანები,
გრძნობა დაცლილი ხან აღმა,ხანაც დაღმა დავეხეტები,
მუზებს ვანდე ჩემი სულის იალქანები.
არსებობ ო, როგორ მეგულები,
შორით ხარ ძალიან მენატრები,
სულ მუდამ კელაპტრობენ,
ჩემს სულში ეგ თვალები.
მიმღერე მე, რომ ამობრწყინდეს მზე,
შენს იისფერ თვალებს, მე კვლავ შევხვდები მე,
ათასი წლის მერე...
Pašlaik nav neviena komentāra
Atstāj komentāru, un uzsāc diskusiju!