ერთიმორწმუნეყვებოდა: ”მედამამაგაბრიელიტაძრიდანგამოვედით. ბერმაპირჯვარიგამოისახა. როცადავშორდითტაძარს, უცებშემოტრიალდადატაძრისმხარესდაიწყონერწყვა. შემდეგრესტორანსჩავუარეთ. მანპირჯვარიგამოისახა. ამასხშირადაკეთებდა, მაგრამმევერვიგებდი, რატომ! მერემაინცვერმოვისვენედავკითხე:
- მამაგაბრიელ, გთხოვთგანმიმარტოთ, რატომაკეთებთასე? - ტაძარსრომმიუახლოვდებით,ნერწყვავთ. რესტორანთანჩაივლით, პირჯვარსგამოისახავთდალოცულობთ!..
- რახანგულითმეუბნები, გეტყვი, მაგრამესჩემისაქმეა...აგიხსნი...ეკლესიისგარშემოსამწრეზეეშმაკებიდგანანდაარუნდათ, რომადამიანებიშიგშევიდნენ. ტაძრიდანრომგამოვდივარ, ცოტასრომმოვშორდები, ვხედავმათდავნერწყვავ. რესტორანთანრომჩავივლი, ვხედავ, როგორტირიანწმინდაანგელოზები, ადამიანებირომღრეობენ.მეცწმინდაანგელოზებთანერთადვლოცულობ, ღრეობასთავირომდაანებონდატაძარშიწავიდნენ. ტაძარიხომცასგანასახიერებს?! მეტაძარსგავუაროდაშიგარშევიდე?! გვერდზეთუჩაუვლიეკლესიასდაპირჯვარსგამოისახავ, ესნიშნავს - "გაგიმარჯოს,ღმერთო!.." დაგვერდზეჩაუარო. ეშმაკებსკიუხარიათ, ტაძარსგვერდზერომჩაუვლიან. ამიტომ,ესრკალიუნდაგაარღვიო, ტაძრისკარებამდემაინცმიდიდაიქგამოისახეპირჯვარი. თუდროარაგაქვს, ტაძარსრომჩაუვლი, პირჯვარიგამოისახეიმისთვის, რომთხოვოპატიებაუფალსტაძარშივერშესვლისგამო.”
Pašlaik nav neviena komentāra
Atstāj komentāru, un uzsāc diskusiju!