ბოლოჯერ ცეკვავენ ფოთლები,
ქერუბიმთ-სამოთხის ბინადრებს
ვუხმობ და შენ დაგელოდები,
უდაბნოს წყალივით გინატრებ...

ცივი და თავნება ქარია,
ყოველთვის მალავდი სიმართლეს,
ღიმილში გამჩნევდი ძალიან,
კვლავ გავშლი ხელებს და გინატრებ...

/მამა პეტრე/ ‪