Küçük bir çocuk annesinin doğum gününde bir ev resmi yapmaya karar vermişti...
Küçük zihninde ev çoktan boyanmıştı bile; en küçük ayrıntısı
Geriye sadece kağıda dökmek kalmıştı...
...
Doğum günü için resim bitti... Elinden geldiği kadar bir ev şeklini ortaya dökmüştür. Bu bir sanat eseridir çünkü ona aittir, her bir çizgisi annesine olan sevgisiyle yapılmıştı
Bir saman yığını gibi görünse bile şimdiye dek boyanmış olan en mükemmel evdir; bir başarıdır çünkü küçük sanatçı ona tüm kalbini ve ruhunu vermiştir onu yapmak için tüm varlığını
...
Çocuk mutlu ve kendini vermiş olarak resmi yaparken biri gelir ve “Neden oraya bir pencere koymuyorsun? Şuraya da bir kapı koyabilirsin, bahçe yolu şuradan gitsin” der.
Çocukta bunun sonucu, yaptığı işe ilgisini kaybetmesi olacaktır. Devam edebilir, ama şimdi başkasının fikirlerini kağıda dökmektedir; sin
Pašlaik nav neviena komentāra
Atstāj komentāru, un uzsāc diskusiju!