Keçən zamanları geri qaytarmaq olmur! Bəziləri unudulur,bəziləri əsla əsla unudulmur.Sən unutmaq istəsəndə, unudulmur.Gülümsəməyə dönür, soyuğ, qış soyuğu kimi bir gülümsəməyə! O gülümsəməyəki, bütün hislər, ağrılar, əzablar toplaşır gülümsəmənə,deyəcək sözü əvəz edir bax o soyuğdan donan, əzablardan, çətinliklərdən yaranan o gülümsəmə.Səni gördüyümdə sadəcə düşündüm, gözlərinə baxaraq heç bir hiss yaşamayaraq! Sadəcə susudum, bütün varlığımla və düşündüm.. Sənə görəmi mən yaşadım əzabları,?sevgsini yari yolda qoyan,yuxarıdan aşağı, gözünü belə qırpmadan itələyən insanamı verdim ürəyimi?Deqiqelerce baxdım üzünə,susaraq baxışlarıma ad belə verməkdə çətinlik çəkirdim...Geri dönmək, hislər yolu ilə belə mümkün deyil!Xatirələrimin yolu dağılıb,uçulub,yarasız bir dünyaya dönuşüb.Səndə danışmadın!!Susdun sakitcə, gözlərinlə üzürmü üstedin, sadəcəmi baxdınmı bilmədim..Çox cətinliklər çəkdim,çox dağıtdın həyatımı,məhv eledin sevgimi!Mən sadəcə səni sevdim!Heç kəsin səni sevə bilməyəcəyi qədər! Başa düşmədin! Anlamadın... sənin insanlığdan uzaq biri olduğunu mene vurduğun zerbe ilə anladın!Gedərkən geri dönəcəyini düşünmədinmi?Qarşılaşa biləcəyimizi, yarı yolda qoyan sevgini geci tezi görəcəyini düşünmədinmi?Sən getdin....Mən səbəbini belə bilmədim!Susaraq getdin...İndi isə qarşımdasan və bağışla deyirsən...Deyiləcək bir sözə belə layiq deyilsən,ona görede.....Bagışla dedin Sadəcə güldüm..Mən getməyivin səbəbini bilmədim səndə gülümsəməmin səbəbini bilməyəcəksən! Sevgimi sənə necə anladacağımı bilmirəm...Amma bildiyim tək şey, səni dəlicəsinə sevdiyimdir...Səninlə elə birləşdim ki,
ayrılmaq deyil, qopa bele bilmirəm səndən...
Nə səni buraxa, nə də özümü sənsiz hiss edə bilirəm...Bunların heç birini edə bilmirəm, çünki artıq düşünə bilmirəm.
Dərrakəmə, mənliyimə elə yerləşmisən ki, səni ordan çıxartmaq belə imkansız. Bəlkə də özümü kiçik sanıram. Sevgidə kiçik olma söz anlamı olsa belə, sevə-sevə səninçün hər addımı atıram.
Səni o qədər çox sevdim ki, artıq sevgim səndən belə üstündür...
Səni sevdiyimi dağlara, daşlara bir sözlə bütün kainata qışqırmaq istəyirəm.
Səni sevirəm, Səni sevirəm, Səni sevirəm...!
Bu kəlmə toplularını dəfələrlə səninçün...yalnız səninçün təkrarlaya bilərəm...
Bilirsənmi...? Səni sevdiyindən bəri artıq çevrəmdəki hər şey gözümə daha gözəl, daha xoş və daha da ümüdverici gəlməyə başladı...Çünki onlar mənə səni xatırladır
Sən mənimçün dağlar qədər əlçatmaz olan bir zirvədəsən və o zirvəyə yalnız biri qalxa bilər sənin yanına..O bir nəfər isə mən olmaq istəyirəm...tək mən ! MƏN və SƏN...Su kimi şəffafsan, amma içimdəkiləri də alıb götürürsən. Yol kimi sənin də sonun yoxdur..Səni sevmənin sonu yoxdur. Bunun belə haraya qədər davam edəcəyini təbii ki, bilmirəm. Amma onu bil ki, səninlə ölümdən belə qorxmuram !!!
Artıq sənsiz keçən bir günü deyil, bir saniyəni belə düşünməz oldum. Sən mənim mənliyim, varlığım, gələcəyim, həyatım, çılğınlığım, sevincimsən...Sən mənim şipşirin bir dünyamsan..Aldığım nəfəsdə, içdiyim suda, getdiyim yolda hər şeydə sən və sənin izlərin var...Sənli bir dünyam var artıq...SƏN və MƏN..!
Səni sevirəm...Səni sevirəm...Səni sevirəm !!!
Səni duysam da hər an, üzünü görmək kimi deyil...
Özlədiyimi bil hər an...

Amma heç bir şey seni sevmek kimi deyil...

Patīk 6