მინიმალისტური პოეზია.
58, Tbilisi, Georgia

მორიგემ ისე გამოაცხადა
სახელწოდება სადგურის
სადღაც, თითქოს მღეროდა...
არ შემიძლია დავიწყება
მისი თვალების.

ლურჯ ცას
მილეულო კვამლო, 
ეულო, შორეთს მიმავალო კვამლო,
ვის მაგონებ ნეტავ?
ნუთუ საკუთარ თავს მაგონებ?

სახტად დავრჩი
სარკის ფარდულთან...
აი, როგორი ვყოფილვარ მე!
ჩამოძონძილი,
ფერმკრთალი.

ისიკავა ტაკუბოკუ
 

5 skatījumu
 
komentāri

Pašlaik nav neviena komentāra
Atstāj komentāru, un uzsāc diskusiju!

Blogs
Blogi tiek atjaunināti katras 5 minūtes