უი საწყალიო….ნათელში ამყოფოსო,
მისი სულიო….დაგვწყვიტა გულიო,
შემეცოდაო…..არ ჰქონდა ცოდვაო,
არც ვინმეს წყენინება…არ იცოდაო.
ვერ ვიჯერებო…გუშინ ვნახეო,
სულ თვალწინ მიდგასო მისი სახეო,
ერთად ვიყავითო, მაშინო… ამ დღესო,
მერე მოჰყვებიან რაღაცა ამბებსო.
ნუ მე-თანაცხოვრები რა
ნუ მე-სხეულები
ნუ მემეორენახევრები...
და ნუ მე
ნუ მემეები რა!
ცოტა დიდივით იფიქრე
და დიდივით მოიქეცი.
რა თვალებ ჩახატული მოდიხარ შეხვედრაზე
და რა ტუჩებდაბერილი?
რა დროს შენი ეგეთებია და რაღადროს ჩემი ეგეთებია?
ამშლია ფაფარი უხედნელ კვიცივით,
სიგიჟის წვეთები თვალებში ელავენ…
ნუ შემეჯიბრები _ ვამბობ და ვიცინი…
ვნების ამბორები ჩემ სხეულს თელავენ.
არარის ნაპირი, ზღუდე და საზღვარი…
თუ არის დათრობა _ უნდა გაილეშო,
წაგება…
მოგება…
არ არის მთავარი…
თუ ვერ გამთელდები უნდა დაილეწო…
ნუ მალავ…რად მალავ?..ყველას დაანახე,
ცას მიწვდეს გრძნობების ველური კიჟინი,
ასჯერ დამამარცხე…
ასჯერ დაგამარცხებ…
ნუ შემეჯიბრები! -ვამბობ და ვიცინი.
ვიგიჟებ სიცოცხლის ბოლო აკორდამდე,
წასაღებს წავიღებ _ სიძულვილს…სიყვარულს,
ოღონდ არ წახვიდე,
აღარ დამიღამდე…
აღარ შემატოვო სევდას და სინანულს.
მე უკვე გავბედე სიკვდილთან თამაში,
გადახსნილ ვენიდან მწვეთავს ბედისწერა,
დღეს ყველა ფიქრები ჩავკრიფე კალათში,
რომ მერე დამეწყო შენზე ლექსის წერა…
არ აქვს ჩემს სიყვარულს ზღუდე და ფინიში,
ცხრაჯერ გადავლახე ოცნებით საზღვარი
და თუ შეგიძლია ამყევი ჯირითში…
უხედნელ კვიცივით ამშლია ფაფარი.
ქორწილის კაბა მსოფლიოს პატარძლებს
აცვიათ მხოლოდ იმ ერთ დღეს.
კაბა ასეული ნაჭრისგან შეკერილი,
სადა, თამამი და გრძელი.
კორსეტი მოჭერილი , წელით მომხიბვლელი
გაშლი ბოლოებზე მდგომი,
ზოგან , ალაგ-ალაგ ნაზი ყვავილები,
ზოგან ფოთლები აქვს თეთრი.
მკერდი კანტიანი , სადად შეკერილი,
ბანტი დაშვებული ქვევით.
იდეალური და ზოგჯერ ნაკლიანი.
შენი ხასიათის ფერის.
სხვა თუ ლექსებს
შენზე დაწერს , მე პოემას შევთხზავ შენზე
სხვა თუ ფერად ბუშტებს
გჩუქნის , საჰაეროს მე გაჩუქებ
სხვას თუ თაიგული
მოაქვს , ვარდების ბაღს მე მოგიტან
სხვა თუ შენთვის
ზღვას გაცურავს , მე ხომ ოკეანეს ვცურავ
შენ კი ვიღაც იმ
სხვას ირჩევ , მე კი ისევ თვალს მარიდებ
შენ ხომ მასთან
ყოფნა გინდა , დარდიანი მე რომ მნახო
შენი გული იმ სხვას
მიაქ , მე კი ჩემსას სადღაც ვკარგავ
შენ ხომ ბედნიერი
ხარ და , მე კი ფიქრებს ბნელში დავდევ