[usernames]'s blogs

-ümidlərƏn böyük əzab tərk edilmək deyil, aldadılmaq deyil, darıxmaq heç deyil; ən böyük əzab, gedərək böyüyən boşluqmuş. Ən böyük itki sevib, sonda kimi sevdiyini anlaya bilməməkmiş. Dəyər verib layiq olmadığını qavramaqmış. Könlümdəki uşaq susdu və mən kənara qısıldım, çarəsizəm. Sürətli dağ çayı ikən dayandım. Uşaq ürəyimlə böyük sevgilər yaşayarkən adam oldum, amma uşaq tərəfindən sevgilər qazana bilməyən oldum. Hər vuruşundan sonra yaşadığım müvəffəqiyyətləri unutdum, daha da batmaqdayam. Qan qusuram, lazım olan heç bir yerdə deyiləm daha. Bir itkin zaman yaşayıram.Yadlaşıram bu şəhərdə, bir yanıq baramayam, dirilib ölürəm, öz dünyamda səninlə yaşayıram. Günün ilk işıqları, sənin bədənin kimi yatağıma düşür, mən…

Nə tez unutdun
Ay sevən, məni?
Yeni yar umdun
Sevgin böyləmi?

Demək bilmirsən
Nədir məhəbbət,
Yə'qin sevmirsən
Bilərdin əlbət.

Pərvanə üçün
Şam da əriyər,
Yandırar özün
Başından keçər.

Demək bu, eşq yox
Ötən hiss imiş,
Məcnun deyən çox
Məcnun deyilmiş.

Bir Leyli üçün,
Yandı mum oldu.
Öldürdü özün
O, Məcnun oldu.

Yavaş-yavaş öyrəşirəm tənhalığa...
Yavaş-yavaş barışıram qismət ilə...
Kədər ilə, həsrət ilə...
Bir az soyuq davranıram axan iliq göz yaşımla...
Axır-axır, silmirəm heç..
Hardan gəlir, hara gedir, bilmirəm heç...
Doğrusunu desəm əgər, vaxtım yoxdur...
Zaman azdır, fikir çoxdur...
Əşşi nəysə...
Bax belece yaşayıram...
Amma təkcə,
Amma təkcə...
Sənsizliklə bacarmıram...
Bacarmiram...

Hələ də qəlbin varkən, sevsən bir az?

Bu şəhərdə sənə sarılmaq istəyən biri var.. Bil istədim..

Həmişə o küçə başında gözləyərdik bir-birimizi...
Nə vaxt o küçə yaxınlığından keçsəm, seyr edirəm ikimizi...

Ruhuma özümü anladıram bəzən.. Çıxıb getmək istəyir bədənimdən..

Bir kağıza "sənsizlik" yazdım, çox xoşuma gəlir, çünki sənsizlik belə "sən"lə başlayır..

Susmağa gedirəm, birazdan qayıdaram..

Ardından "kaş ki" demədim deyə "yaxşı ki" dediyimi də düşünmə..
Varla yox arasında olan birinə nə deyilə bilər ki?..

Dilədiyin qədər uzağa get, həmişə eyni göy üzünü paylaşacağıq..

Gerçəyi üzümə söyləyərək məni incit,
amma əsla bir yalanla yaxşı hiss etməyimə çalışma..

"Amma" qədər qatil bir kəlmə yoxdur.. Özündən əvvəl gələn hər cümləni öldürür..
"Səni…

Səni sevdim çox sadəcə

Səni sevdim gündən-günə daha dolğun, daha incə,
Düşünmədən, daşınmadan, bər-bəzəksiz, çox sadəcə.

Səni sevdim yerə həsrət yağış kimi, leysan kimi,

Səni sevdim gözəlliyə heyran olan insan kimi.
Sadəcə, çox sevdim səni, səni sevdim çox sadəcə!
Mən sadəcə seni sevmək istədim...
Uçurumlardan düşərkən, problemlərdən qaçarkən, çətinliklərdə büdrəyərkən sənin sevginə sığındım... Buna görə də...

Nə olar kədərlə baxma üzümə
Gözlərim qan ağlar sən üzüləndə
Dünyanı versələr sərsəm önünə
Anam gülərsənmi ürəkdən yenə

Dünya,sənə bica
düşdüm,bilmirəm ,
Hansı tənə necə düşdüm,bilmirəmGündüz düşdüm,gecə
düşdüm,bilmirəm ,
Sevda adlı kor həvəsdə
bulundum,
Bir damlaydım,dar qəfəsdə
bulundum.

*

Dörd ay keçdi,can
verildi,duruxdu m,
Altı ayda acı çəkdim,karıxdım ,
Doqquz ayda vaxtım
çatdı,darıxdım,
Çölə çıxdım,heyrətim dən
bağırdım,
Heç bilmədim anam
kimdi,çağırdım.

*

Üç yaşımda bağladılar belimdən,
Yıxılırdım,anam tutdu əlimdən,
Nə danışdım bal töküldü dilimdən,
Çırtma vurub əl çalana oynadım,
Həm doğruya,həm yalana
oynadım.

*

Yeddi yaşda qandım,dərsə
başladım,
Hikmət ilə boğazımı yaşladım,
Doğru nədir,barmağımı
tuşladım,
Naxış naxış zinət vurdum ağlıma,
Kəlamlardan saray qurdum
ağlıma.

*

On beşimdə içərimdən qaynadım,
Anlamadım,nə caldılar oynadım,
Qızılgülü tazə tərkən iynədim,
Xəyalımda qurub şahlıq taxtımı,
Ha gözlədim açan aça baxtımı.

*

İyirmidə sevda mənə…