"გათავდა! უკვე ახლოა სახლი, სადაც სინაზით სუნთქავს აგურიც და სადაც ცოლი, ძლიერს და დაღლილს, უჩუმრად გიცდის, ვით ნავსადგური. და თუკი გიცდის, იმედიც გქონდეს - ვისაც უცდიან, მას ღმერთი იცავს, რომ დაუბრუნდეს მიწიერ ცოდვებს კაცი, რომელიც სჭირდება მიწას".
შეჩერდით ერთ ხანს. სწორედ ამ ვარსკვლავის ქვეშ, და ყმაწვილი თუ დაინახოთ, რომელიც იცინის, შეკითხვაზე პასუხს არ იძლევა და ოქროსფერი თმა აქვს, უთუოდ მიხვდებით, ვინც არის იგი. და თუ ეს მოხდა, გთხოვთ მანუგეშოთ - შემატყობინოთ, რომ იგი დაბრუნდა.
ქუჩაში,ქალაქში,
მტვერსა და ტალახში
დავბრუნდი...
არ ვიცი საიდან მოვედი..
სად გაუჩინარდა ის ასტეროიდი,
აქ ვინ მომიყვანა?!
-ანდა ეს ქვეყანა
რასა ჰგავს მითხარით,
ეგება ამიხსნათ!!!
ამდენი ცოდვილი
ვინ უნდა დაიხსნას?!
-ხელები ჩასჭიდეთ კაცებო ერთმანეთს!
პატარა პრინცივით თავზე არ დამესხას...
ის გველი, ღმერთმანი, კიდევ თუ დამგესლავს:
ცას თვალზე ვარსკვლავი ცრემლივით მოსწყდება...
დაცარიელდება სამყარო სრულად...
რადგანაც სიცოცხლე -
ნათლის ჩქერალებით დაღვრილ ვარსკვლავებად მოსული სულია.
რომ მოვშინაურდე
და გველის ნაკბენი
დიდი ხნის ნატკენი
გულივით მომირჩეს-
მოდით ჩემს სახსოვრად
დახატეთ ბატკანი!!!
ჩაკეტეთ ყუთში და
სანთლები…
это будет лучшая весна!
Рисовать мечты это не глупо.
Даже если они никогда не сбудутся.
Глупо не мечтать.
Авель: И не за что быть благодарным?
Каин: Нет.
Авель: Но ты живешь?
Каин: Чтоб умереть....